The Journey
To My Success

Κώστας Μιχαήλ:
«Επιτυχία είναι να προσθέσω στην υφιστάμενη γνώση στο αντικείμενό μου»

Η εμπειρία ήταν πολύ θετική και μέσα από αυτή τη διαδικασία καταφέραμε να κάνουμε και δύο δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά

Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση το Πανεπιστήμιο Frederick. Όταν ξεκίνησα μία μελέτη για βελτιστοποίηση της εικόνας SPECT/CT, αντιλήφθηκα την ύπαρξη ενός σημαντικού κενού τόσο στη βιβλιογραφία όσο και στην κλινική πράξη, όσον αφορά την έλλειψη ενός ανατομικά ακριβούς και ισοδύναμου με τους ανθρώπινους ιστούς ομοιώματος, ειδικά για την αξιολόγηση μικρών υπολειμμάτων θυρεοειδούς.

Επέλεξα να πραγματοποιήσω αυτή την έρευνα υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Γιάννη Παρπόττα, καθώς η ερευνητική του ομάδα διαθέτει αποδεδειγμένη εμπειρία στην ανάπτυξη ομοιωμάτων και είχε συνεργαστεί με το Ογκολογικό και συγκεκριμένα με το Δρα Φράγκο επιτυχώς στο παρελθόν. Γνώριζα ότι η συνεργασία με μια ομάδα με τεχνογνωσία τόσο στην πυρηνική ιατρική όσο και στην κατασκευή ομοιωμάτων, θα προσέφερε το ιδανικό περιβάλλον για την υλοποίηση αυτού του έργου.

Έτσι, το 2019 ξεκίνησα το διδακτορικό μου στη Μηχανολογία, υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Γιάννη Παρπόττα, και σήμερα, έξι χρόνια μετά, και με αρκετές προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε στην πορεία, έφτασα στην ολοκλήρωσή του. H διδακτορική μου έρευνα αφορά στην ανάπτυξη ενός ομοιώματος που προσομοιώνει ασθενείς. Πρόκειται για ένα καινοτόμο εργαλείο με το οποίο αξιολογούμε το μέγεθος των υπολειμμάτων θυρεοειδικού ιστού μετά από αφαίρεση θυρεοειδή. Η αξιολόγηση αυτή συμβάλλει στη λήψη ορθών κλινικών αποφάσεων για την κατάλληλη θεραπεία, προς όφελος των ασθενών.

Η εμπειρία ήταν πολύ θετική και μέσα από αυτή τη διαδικασία καταφέραμε να κάνουμε και δύο δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά

Με τον Καθηγητή μου ήμασταν μια ομάδα και είχα πολύ καλή καθοδήγηση και όλη την ενθάρρυνση που χρειαζόμουν. Το λέω γιατί δεν είναι δεδομένο, ακούγοντας για διδακτορικούς φοιτητές με άλλους καθηγητές. Ο Καθ. Παρπόττας ήταν πολύ υποστηρικτικός, δεν με άφησε ποτέ μόνο μου σε αυτό το πολύ δύσκολο και δαιδαλώδες πεδίο της έρευνας.

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να συνεχίσω την έρευνα, είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ. Το πρόβλημα είναι ότι οι ώρες της ημέρας δεν είναι απεριόριστες. Και αυτά τα έξι χρόνια του διδακτορικού δεν ήταν εύκολα. Το να εργάζεσαι με ασθενείς, κάτι που δεν έχει πάντα ωράριο και παράλληλα να πρέπει να γράψεις μια διατριβή, ενώ στο ενδιάμεσο να προκύπτει και η πανδημία του COVID, ήταν μια δοκιμασία για τις αντοχές μου. Αλλά το αποτέλεσμα άξιζε την κάθε στιγμή.

Αυτό το διδακτορικό δεν πρόσθεσε μόνο στο βιογραφικό μου. Με έβαλε στον τομέα της έρευνας που ως κλινικός επιστήμονας είναι δύσκολο να ασχοληθείς

Στο επάγγελμά μας έχουμε συνέχεια νέες τεχνολογίες και η εξέλιξη δεν σταματά ποτέ. Για παράδειγμα, ο αξονικός τομογράφος σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που είχαμε προ δεκαετίας. Για να προσαρμόζεσαι με τα νέα δεδομένα, χρειάζεσαι τη μεθοδολογία της έρευνας.

Ο κλάδος της Φυσικής Ιατρικής έχει μεγάλο ενδιαφέρον, γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και εξελίσσεται διαρκώς. Έχει διαφορετικούς τομείς εξειδίκευσης, όπως και η ιατρική την οποία υποστηρίζουμε με τις γνώσεις μας. Η δική μας δουλειά είναι να εφαρμόζουμε τις αρχές της φυσικής στην ιατρική για να διασφαλίζουμε την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση της ιονίζουσας ακτινοβολίας και άλλων τεχνολογιών στη διάγνωση και τη θεραπεία.

Επιτυχία για μένα είναι να προσφέρω στους ασθενείς μας την καλύτερη δυνατή ποιότητα υπηρεσιών

Nα φεύγουν και, παρά τη δύσκολη εμπειρία τους στο Ογκολογικό, να μου λένε «χαίρομαι που ήσουν εσύ εδώ» σε αυτή τη δοκιμασία, «χάρηκα που σε γνώρισα, έκανες καλά τη δουλειά σου». Στην έρευνα, επιτυχία θα είναι να καταφέρω να προσθέσω ένα λιθαράκι στην υφιστάμενη γνώση στο αντικείμενό μου. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το καταφέραμε μέσα από την έρευνα του διδακτορικού μου και του καινοτόμου ομοιώματος που κατασκευάσαμε. 

• Για τη διδακτορική του έρευνα, ο Δρ Κώστας Μιχαήλ έλαβε Βραβείο Μιχάλη Φρειδερίκου στην κατηγορία «Δράσεις που προωθούν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης». Τα Βραβεία Μιχάλη Φρειδερίκου απονέμονται ετήσια σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του Πανεπιστημίου Frederick. Ο Δρ Μιχαήλ βραβεύθηκε για τη διδακτορική του έρευνα η οποία συμβάλλει στο δικαίωμα ισότιμης πρόσβασης σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας και στην εξειδικευμένη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς.