The Journey
To My Success

Θέκλα Νεοκλέους:
«Για μένα επιτυχία
είναι η ευτυχία»

Ανέκαθεν η όρασή μου λειτουργούσε για μένα ως ακοή

Αφού γεννήθηκα χωρίς την αίσθηση της ακοής, δεν μπορούσα να συμμετάσχω στη χαρά και τη λύπη του κόσμου γύρω μου. Ήταν σαν να βρισκόμουν μέσα σε μία βιτρίνα, παρακολουθώντας τις κινήσεις και τις συνομιλίες των ανθρώπων. Βυθισμένη στη σιωπή, ταξίδευα με τα μάτια της ψυχής μου κι είδα τον κόσμο ολόκληρο χρωματίζοντας τον με χαμόγελο, ακούγοντας με την καρδιά μου.

Η μητέρα μου, μόλις ενημερώθηκε από τους γιατρούς για το πρόβλημα που είχαμε εγώ και ο δίδυμος αδελφός μου, έκανε τα πάντα για να μας βοηθήσει. Δυσκολεύτηκε πολύ, έβαλε πείσμα να κάνει ό,τι μπορεί και ήτανε πάντοτε δίπλα μας, να μας προστατεύει με κάθε τρόπο. Δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, διάβαζα τα χείλη των συμμαθητών μου και με επιμονή έλεγα «Θα τα καταφέρω». Η έγνοια μου ήταν να μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους ακόμη και αν δεν κατάφερνα στο μέλλον να γίνω κάτι σπουδαίο.

Πήγαμε μαζί να γνωρίσουμε την κα Νατάσσα Φρειδερίκου και της μιλήσαμε για το πρόβλημά μου. Μας άκουσε προσεκτικά με την καρδιά της ανοιχτή και όταν μας είπε πως θα είναι κοντά μας, το εννοούσε

Ολοκληρώνοντας το Λύκειο, πήρα υποτροφία για σπουδές. Το είπα στη μαμά μου ανησυχώντας μήπως μου το αρνηθεί από φόβο και από την ανάγκη της να με προστατεύσει. Της υπέδειξα πως το πανεπιστήμιο Frederick ήταν κοντά στη δουλειά της άρα θα με είχε σχεδόν δίπλα της. Πήγαμε μαζί να γνωρίσουμε τη Νατάσσα Φρειδερίκου και να της μιλήσαμε για το πρόβλημά μου. Μας άκουσε προσεκτικά με την καρδιά της ανοιχτή και όταν μας είπε πως θα είναι κοντά μας, το εννοούσε ολόψυχα.

Πέρασα το πανεπιστήμιο «κρεμασμένη» απ’ τα χείλη των καθηγητών και των συμφοιτητών μου για να κατανοήσω τα όσα έλεγαν. Αποφοίτησα με μεγάλη επιτυχία από τον κλάδο των Γραφικών Τεχνών. Έβαλα πείσμα στις σπουδές μου κι η μαμά μου, όπως όλες οι μαμάδες, με καμάρωνε.

Όσο για τη Νατάσσα, η στάση της ήταν ό,τι πιο όμορφο για μένα και την είδα κι αυτήν να καμαρώνει την ημέρα που κράτησα το πτυχίο στα χέρια μου. Κανένα εμπόδιο δεν μπορούσε να σταθεί στην πορεία μου και το είχα πια αποδείξει. Με απογοητεύει που πολλά άτομα με πρόβλημα ακοής δεν συνειδητοποιούν πόσες δυνατότητες έχουν και τι μπορούν να πετύχουν. Απογοητεύονται αν δεν βρουν κατανόηση από τους ανθρώπους γύρω τους και τα παρατούν. Κι όμως, μπορούν.

Τα τελευταία χρόνια εργάζομαι στην RTD TALOS ως υπεύθυνη πληροφοριακών συστημάτων της εταιρίας. Έχω επίσης υπό την ευθύνη μου τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής ενημέρωσης και τηλεειδοποίησης ενώ παράλληλα καλύπτω και το τεχνικό μέρος σε εκστρατείες δημοσιότητας και πληροφόρησης στις οποίες μετέχει η εταιρεία. Οι δυσκολίες που αναγκάστηκα να αντιμετωπίσω στη ζωή μου με βοήθησαν να πιστέψω στον εαυτό μου. Κι η επιθυμία μου για μάθηση δυνάμωνε μέσα μου τη θέληση που είχα να αγωνιστώ και να νικήσω τα εμπόδια.

Με απογοητεύει που πολλά άτομα με πρόβλημα ακοής δεν συνειδητοποιούν πόσες δυνατότητες έχουν και τι μπορούν να πετύχουν. Απογοητεύονται αν δεν βρουν κατανόηση από τους ανθρώπους γύρω τους και τα παρατούν. Κι όμως, μπορούν

Ήμουνα για δύο χρόνια γραμματέας της Παγκύπριας Οργάνωσης Κωφών (ΠΑΟΚ) και εκεί είδα τις ανάγκες αλλά και την κουλτούρα των ατόμων με απώλεια ακοής. Στη συνέχεια διετέλεσα για δυο χρόνια Αντιπρόεδρος του Κέντρου Νεότητας Ατόμων με Απώλεια Ακοής Κύπρου (ΚΕΝΑΑΑΚ). Υπάρχουν νέοι κωφοί και βαρήκοοι που δεν γνωρίζουν τη νοηματική.

Παρόλο που ο χρόνος μου πια είναι λιγότερος, με δυο παιδιά στο σπίτι, όταν ήρθε η πανδημία δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχη, γνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η ενημέρωση όλων των πολιτών σε μια τέτοια κρίση. Έτσι, ένωσα δυνάμεις με τη φίλη μου, Δέσποινα Ιωάννου, για να δώσουμε την απαραίτητη ενημέρωση στους ανθρώπους με απώλεια ακοής. Η Δέσποινα είχε δημιουργήσει από τον Δεκέμβρη μία ιστοσελίδα για το ΓΕΣΥ στην οποία συμμετέχουν μόνο άτομα με απώλεια ακοής. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι ακόμη και οι εκπρόσωποι θεσμών και επίσημων φορέων του κράτους δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι απευθύνονται και σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ακούσουν τα διαγγέλματα και τις ανακοινώσεις τους, ακόμη σε τόσο σοβαρές κρίσεις όπως αυτή της πανδημίας.

Στο πανεπιστήμιο Frederick γνώρισα τον σύζυγό μου με τον οποίο έχουμε σήμερα δύο παιδάκια και μια όμορφη ζωή. Το μόνο που θέλω είναι να μπορώ να διαβάζω τα χείλη των παιδιών μου όταν θα έχουν τις σχολικές γιορτές. Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες μου δίνουν τη μεγαλύτερη χαρά. Θέλω μόνο να συνεχίσω να ακούω την καρδιά μου και να δω τους γιους μου να μεγαλώνουν και να έχουν μία εξίσου όμορφη ζωή.


Από μικρή έγραφα ποίηση και την είχα ως διέξοδο. Ακόμη την έχω και εξακολουθώ να γράφω. Είναι πολύς ο κόσμος που δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει να μην έχεις την αίσθηση της ακοής. Κωφός ή βαρήκοος ή άτομο με κοχλιακό εμφύτευμα είναι ο άνθρωπος που μπορεί μόνο να «βλέπει» τη φωνή των άλλων και τους ήχους απ’ τις νότες να χορεύουν μες την ψυχή του.

Η επιτυχία είναι συνυφασμένη με την ευτυχία. Για μένα σημαίνει να ψάχνεις καθημερινά αυτό που με φαντασία θα ζεσταίνει τον εσωτερικό σου κόσμο. Να αφήνεις το πινέλο της καρδιάς να ζωγραφίζει, με αγάπη, την ψυχή. Έστω κι αν δεν έχεις την αίσθηση της ακοής…